Συνέντευξη με τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς Χρήστο Καραδημήτρη & Κώστα Πολύζο

Πολλές  φορές τα λόγια για να περιγράψεις πρόσωπα, καταστάσεις κ.λπ. είναι περιττά. Κάθε Δευτέρα βράδυ μέσα από τη συχνότητα του WaveFm 97.4,  o Χρήστος Καραδημήτρης & o Κώστας Πολύζος μάς κρατούν συντροφιά από τις 22.00 - 24.00. Oι δύο παραγωγοί παρουσιάζουν την επίσημη ραδιοφωνική εκπομπή του ιντερνετικού μουσικού περιοδικού Rocking.gr,  με παρεΐστικη διάθεση και στόχο την πληροφόρηση του κοινού  γύρω από τα αγαπημένα τους μουσικά είδη.  Ακολουθεί μία συνέντευξη χορταστική και ιδιαίτερη, που ανυπομονούσα να εκθέσω.

Γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με το ραδιόφωνο;

ΧΚ: Δεν είναι ότι το είχα σκεφτεί πριν μου ζητηθεί να ξεκινήσω εκπομπή στον Wave, αλλά η θετική απάντηση προέκυψε μάλλον αβίαστα, καθότι έχω μεγαλώσει την εποχή που οι μουσικές εκπομπές στο ραδιόφωνο είχαν άλλη αξία, καθώς η πρόσβαση σε νέες μουσικές ήταν απείρως πιο δύσκολη από ότι είναι σήμερα. Είναι ένα μέσο που σου προσφέρει την ευκαιρία να επικοινωνήσεις με ανθρώπους που μοιράζεστε το ίδιο πάθος, οπότε γιατί όχι;

ΚΠ: Δεν νομίζω πως ήταν μια συνειδητή απόφαση υπό την έννοια πως σκεφτόμουνα ότι «θέλω να κάνω ραδιόφωνο». Όταν μου προτάθηκε, το είδα περισσότερο σαν μια ευκαιρία να παίξω μουσικές που μου αρέσουν -γνωστές και άγνωστες- και να εκφράσω τις απόψεις μου, κυρίως προσπαθώντας να ανοίξω διάλογο παρά για να τις περάσω ως ορθές. Ήταν μια πρόκληση για εμένα, λόγω και του χαρακτήρα μου, να δω αν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω σε κάτι τέτοιο.

Ποια χαρακτηριστικά πρέπει να διαθέτει κάποιος, για να γίνει ραδιοφωνικός παραγωγός;

ΧΚ: Πρέπει να διαθέτει έναν συνδυασμό πραγμάτων, των οποίων η ποσόστοση δεν είναι απαραίτητα συγκεκριμένη. Κατά βάση, πρέπει να έχει μια δεδομένη γνώση των πραγμάτων για τα οποία μιλάει, να έχει μια δεδομένη ευγλωττία και ευκολία χειρισμού του λόγου, αλλά και ένα στυλ που να γίνεται αντιληπτό από τον ακροατή. Μπορεί να υστερεί λίγο στο ένα, αλλά να το καλύπτει με το άλλο. Α, και σίγουρα πρέπει να έχει μεράκι να το κάνει. Χωρίς μεράκι δεν γίνεται τίποτα.

ΚΠ: Εξαρτάται το είδος ραδιοφώνου που κάνεις. Αναφορικά με την εκπομπή που κάνουμε εμείς, θεωρώ πως απαραίτητη είναι η επαφή με τη μουσική επικαιρότητα, η γνώση του είδους που καλύπτεις, μια στοιχειώδης ευφράδεια λόγου, το χιούμορ και γενικά να έχεις άποψη για θέματα γενικού ενδιαφέροντος. Στοιχεία απαραίτητα για να μπορείς δηλαδή να κρατήσεις τους ακροατές σου και όταν παίζεις μουσική, αλλά και όταν μιλάς στον αέρα. Να προτείνεις πράγματα και να μπορείς να τα στηρίξεις με τον λόγο σου. 

Πώς αισθάνθηκες την πρώτη φορά που βρέθηκες μπροστά στο μικρόφωνο;

ΧΚ: Για να είμαι ειλικρινής, δεν θυμάμαι και πολύ το συναίσθημα, αλλά είναι δεδομένο πως ψαρώνεις, ειδικά όταν ξέρεις πως ξεκινάς σε έναν σταθμό σαν τον Wave 97.4, που έχει ήδη ένα κοινό, παρόλο που ξεκίνησα με τους πρώτους παραγωγούς του σταθμού. Δεν είναι τυχαίο πως αν βάλεις έναν άνθρωπο να μιλήσει στον αέρα χωρίς να το έχει ξανακάνει, το πιο πιθανό είναι να κολλήσει και να μην ξέρει τι να πει ή να μην εκφραστεί όπως θα το έκανε σε κανονικές συνθήκες. Δεν είναι πάντως από τις πρώτες φορές που αναπολείς…

ΚΠ: Ήταν περίεργο το συναίσθημα να κάθεσαι μπροστά από το μικρόφωνο και την κονσόλα για πρώτη φορά. Δεν θυμάμαι τι και πως αλλά σίγουρα είχα αρκετό άγχος, το οποίο μου πήρε κάποιο καιρό να ξεπεράσω τελείως. Πίστευα ότι είχα το υπόβαθρο για το είδος της εκπομπής που ήθελα να κάνω και αυτό με βοήθησε αρκετά στην πορεία.

Ποια είναι η άποψη σου για το Playlist;

ΧΚ: Δεν είναι απαραίτητα κακό, αντιλαμβάνομαι γιατί πολύς κόσμος προτιμάει μια playlist να παίζει σαν background. Υπάρχει χρησιμότητα, αλλά προσωπικά δεν με συγκινούν. Είμαι ενεργός ακροατής και δεν θυμάμαι ποτέ τον εαυτό μου να έχει ξεμείνει από μουσικές που θέλει να ακούσει, κυρίως νέες αλλά και παλιές. Οπότε, όταν θέλω να ακούσω μόνο μουσική θα προτιμήσω να ακούσω ένα ολόκληρο άλμπουμ (είμαι αυτής της σχολής), είτε να φτιάξω μια playlist με δικά μου κριτήρια και να την απολαύσω.

Από την άλλη, οι καλές playlists κάνουν την διαφορά και αυτό το έχω συνειδητοποιήσει ευρισκόμενος σε χώρους όπου έπαιζε κάποιος σταθμός. Εκεί συνειδητοποίησα το πόσο ωραία είναι η ποικιλία των playlist που έχει ο Wave, καθώς δεν είναι κονσέρβα και μέσα στις playlists του θα βρεις πράγματα που θα σου τραβήξουν το ενδιαφέρον.

ΚΠ: Σε ό,τι έχει να κάνει με εμένα, όταν είμαι σπίτι μου ακούω κυρίως ολόκληρους δίσκους και όχι τραγούδια. Playlist κομμένη και ραμμένη στα γούστα μου θα κάνω όταν είμαι με παρέα και γενικότερα όταν υπάρχει μια χαλαρή διάθεση που σηκώνει μουσική ποικιλία.

Όταν είμαι έξω γίνομαι περίεργος. Θέλω αν πέσω πάνω σε κάποια playlist να ακούσω και τα κλασικά και τα πιο μοντέρνα rock ακούσματα και αυτό που θα με τραβήξει θα είναι μια ψαγμενιά την οποία θεωρώ πως ίσως όχι πολλοί γνωρίζουν. Υπό αυτή την έννοια νομίζω πως στον Wave με την αρωγή και κάποιων παραγωγών έχει γίνει πολύ καλή δουλειά και οι playlist του σταθμού έχουν αυτή την ποικιλία που θα με κρατήσει.

Η μουσική δημιουργεί διάλογο με τον ακροατή;

ΧΚ: Δεν ακούνε και δεν αντιλαμβάνονται όλοι οι άνθρωποι τη μουσική με τον ίδιο τρόπο. Σε κάποιους δημιουργεί την ανάγκη να μιλήσουν για αυτή, σε άλλους όχι. Εγώ, πάντα ήμουν στο πρώτο πράγμα και μου πήρε κάποιον καιρό να συνειδητοποιήσω ότι υπάρχουν άνθρωποι στο άλλο άκρο. Μερικές φορές νιώθω σαν τον Jack Black στο δισκάδικο του Cusack στην ταινία High Fidelity. Την λες και λίγο υπερβολική την ανάγκη μου να μιλάω για μουσική…

ΚΠ: Η μουσική δημιουργεί διάλογο γενικά. Πολλές φορές δεν χρειάζεσαι καν κάποιον συνομιλητή να απευθυνθείς, καθώς μπορεί να προκαλέσει συζητήσεις ακόμα και με τον ίδιο σου τον εαυτό. Αρκεί βέβαια αυτές οι συζητήσεις να είναι εσωτερικές και να μην μιλάς όντως στον εαυτό σου, γιατί σε αυτή την περίπτωση μάλλον κάποιο πρόβλημα υπάρχει.

Αλλά ναι, γενικότερα η μουσική πάντα γίνεται αφορμή για συζητήσεις με τους ακροατές. Θα την χαρακτήριζα ως μια απέραντη δεξαμενή διαλόγου, κάτι που οφείλεται στο στοιχείο της υποκειμενικότητας του γούστου του καθενός με το οποίο κρίνει και σχηματίζει άποψη για ό,τι ακούει.  

Πού αποσκοπείς , τι θέλεις να βγάλεις  μέσα από τη ραδιοφωνική σου εκπομπή;

ΧΚ: Λεφτά, φήμη, αναγνωρισιμότητα, τα άπλυτα του Κώστα Πολύζου στη φόρα, να δείξω ότι ξέρω περισσότερη μουσική από τους άλλους και άλλα τέτοια…

Σοβαρά τώρα. Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θέλω να κερδίσω κάτι. Αν το προσέγγισα έτσι, θα έλεγα ότι χάνω περισσότερα από όσα κερδίζω, αλλά δεν μπόρεσα να δω ποτέ έτσι τη μουσική.

Κάνω εκπομπή με έναν κολλητό φίλο, ενώ υπάρχει ένα παρεάκι που έρχεται στο στούντιο κι η υπόλοιπη παρέα (ο κόσμος) που μας ακούει από μακριά. Περνάμε καλά, το  διασκεδάζουμε, ακούγοντας μουσικές που μας αρέσουν, μιλώντας για αυτές και κάνοντας χαβαλέ. Μου ακούγεται πολυτέλεια όλο αυτό από μόνο του. Το εκτιμώ όσο το έχω…

ΚΠ: Δεν μπορώ να πω πως είχα ποτέ κάποιο στόχο. Η εκπομπή που κάνουμε με τον Χρήστο, γίνεται γιατί αγαπάμε το μέσο που λέγεται ραδιόφωνο και επειδή περνάμε καλά στο στούντιο. Μου αρέσει να προτείνω μουσικές και να σχολιάζω με καυστικό και χιουμοριστικό τρόπο την επικαιρότητα. Αν ντε και καλά θες ένα στόχο, αυτός θα ήταν να κάνουμε εκπομπές που θα αρέσουν σε εμάς και στον κόσμο για όσο κρατήσει αυτό.  

Υπάρχει κάποια έντονη ανάμνηση κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής σου εκπομπής;

ΧΚ: Κάθε χρόνο, κατεβαίνει στην Πάτρα η συντακτική ομάδα του Rocking.gr και παρουσιάζουμε ζωντανά τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς σε εκπομπές διάρκειας 4-5 ωρών και μετά κάνουμε κι ένα party κάπου να το γιορτάσουμε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ καμία από αυτές τις εκπομπές.

Θυμάμαι μια έκτακτη μεταμεσονύκτια εκπομπή που είχαμε κάνει με τον Πολύζο κι έναν καλό φίλο (agent της εκπομπής), θυμάμαι την εκπομπή που κάναμε την ημέρα που πέθανε ο Ronnie James Dio και τη συγκινητική ανταπόκριση του κόσμου, θυμάμαι όλες τις συνεντεύξεις που έχουμε βγάλει ζωντανά με τη βοήθεια του Μάνου Γεωργακάκη (cheers mate) και όσο σκέφτομαι θα μου έρχονται όλο και περισσότερες αναμνήσεις. Σχεδόν 8 χρόνια είναι αυτά…

ΚΠ: Οι επετειακές εκπομπές που κάνουμε τα τελευταία χρόνια με το Rocking.gr μαζί με την υπόλοιπη συντακτική ομάδα και είναι αρκετά έντονες από μόνες τους λόγω των Διονυσιακών καταστάσεων που επικρατούν στο στούντιο (φαΐ και ποτό μόνο, μην φανταστείς πως κάνουμε τίποτα όργια).

 Επίσης η incognito επίσκεψη έκπληξη στο στούντιο του φίλου και ακροατή με τον κωδικό “agent” που μας άκουγε από την Αραβική Χερσόνησο για πολύ καιρό και που καταλήξαμε να κάνουμε τετράωρη εκπομπή μαζί του, νομίζω πως προσέφερε κάποιες από τις πιο δυνατές αναμνήσεις, όπως και η έκτακτη εκπομπή που κάναμε με τον Χρήστο την μέρα που πέθανε ο Ronnie James Dio, η οποία ήταν αρκετά φορτισμένη.

Στίχος ή τίτλος τραγουδιού που σε χαρακτηρίζει.

ΧΚ: Θα μπορούσα να παραθέσω πάρα πολλούς στίχους με τους οποίους ταυτίζομαι, οπότε επίτρεψέ μου να ξεχωρίσω δυο κι όχι έναν:

“Seasons change and so can I” (Dream Theater – “A Change Of Seasons”)

“We will always be so much more human than we wish to be” (Pain Of Salvation – “Beyond The Pale”)

ΚΠ: Α, πολλοί τέτοιοι υπάρχουν. Θα διάλεγα μάλλον κάτι από Metallica καθώς θεωρώ πως ο James Hetfield έχει γράψει ορισμένους καταπληκτικούς στίχους και έχει πει πολλές και μεγάλες αλήθειες. Θα μπορούσα να αναφέρω για παράδειγμα τους στίχους του “Leper Messiah”, καθώς είμαι ενάντια σε κάθε μορφή κοπαδοποίησης και ελέγχου συνειδήσεων – κάτι που προφανώς προσφέρουν απλόχερα όλες οι θρησκείες εναντίον των οποίων καταφέρεται(έστω και αν εκ πρώτης φαίνεται να στοχοποιεί μόνο τους τηλε-ευαγγελιστές).

Αλλά μιας και το άκουγα πρόσφατα και το θυμήθηκα θα παραθέσω τον κάτωθι:

“You won’t get wise with the sleep still in your eyes no matter what your dreams might be” (Rush – “Something For Nothing”).

http://www.wave974.gr/

 

το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε και στο http://www.independent.gr/